اجتماعی در ویرجینیای آمریکا، سوسیالیسم مردمی را اجرا می کند
نویسنده: استیون کافمن
عضو هیئت تحریریه یو. اِس. اینفو
واشنگتن – بیشتر جهان توسط سیاستمداران حرفه ای اداره می شود که برای تصمیم گیری به نمایندگی از رأی دهندگان خود مورد اعتماد بوده اند. در این میان اجتماعی، در ویرجینیا از کوچک بودنش استفاده می کند تا "دموکراسی مشارکتی" را پیاده کند و به جای سپردن وظایف حکومتی به دیگران، تصمیم گیری ها بر پایه داده های مستقیم اعضا انجام شود.
اجتماع تقریباً 100 نفری تویین اوکز در نزدیکی لویزا، ویرجینیا، بر پایه اصول "عدم خشونت ، برابری و بوم شناسی" بنیاد گذاشته شده است. این جامعه چهل ساله با تولید ننو و اسباب و اثاثیه معمولی، و همچنین فهرست بندی کتاب ها و درست کردن توفو که نوعی غذای معمول در برخی رژیم های غذایی آسیاییست، پا برجا مانده است. اعضا همچنین بسیاری نیازهای کلی جامعه را همچون تولید غذا، آموزش کودکان و مراقبت های بهداشتی غیر فوری را برآورده می کنند. تعداد اعضای آن نیز به واسطه این که بعضی اعضای جدید وارد می شوند و بعضی می روند که زندگی را در جامعه مدرن از سر بگیرند، دائماً بالا و پایین می شود.
هیچ "رهبری" وجود ندارد که به نمایندگی از دیگران در مورد سیاست ها و عملکردها تصمیم بگیرد. هدف این است که به هر فرد دسترسی یکسان برای تصمیم گیری داده شود. اما با جمعیتی قابل قیاس با یک روستا که
می توانست به شکل دیگری توسط یک شهردار و شورای شهر اداره شود، چگونه چنین دستاوردی حاصل شده است؟
برنامه ریزان اجتماع به دنبال تبدیل خواست جمعی به قانون هستند
والری رنویک به یو. اِس. اینفو گفت: "ما به شکل سلسله مراتبی نیستیم. ما می خواهیم هر کس حرفش را بزند." رنویک که اهل اتاوا است 15 سال در تویین اوکز زندگی کرده است. او سیستم "برنامه ریز- مدیر" را که راهنمای تصمیم گیری جامعه است را شرح داد.
هم مدیران و هم برنامه ریزان در دوره های گردشی یک سال و نیمه خدمت می کنند. مدیران حوزه های کاری خاص همچون تولید ننو یا غذای اجتماع را بر عهده دارند در حالی که برنامه ریزان طی فرایند کارشناسی بلندمدتی درباره مواردی که بر کل اجتماع تاثیرگذار هستند تصمیم می گیرند. رنویک گفت: "برنامه ریزان اطلاعات را تحلیل می کنند و تلاش می کنند اراده جمعی اجتماع را در موضوع مورد نظر و در لحظه مورد نظر تشخیص دهند."
موضوعات مورد توجه از تصمیم گیری در مورد عضویت در اجتماع تا روابط تجاری با فروشندگان خارج از اجتماع که تولیدات تویین اوکز را می فروشند در نوسان است.
اعضای اجتماع می توانند با پیام گذاشتن بر "تابلوی ایده ها و دیدگاه های" تویین اوکز، ایده های جدید یا تغییری در سیاست ها را پیشنهاد کنند و جویای نظرات موافق و مخالف شوند. برنامه ریزان این اطلاعات را برای دانستن این نکته که آیا باید پیگیر پیشنهاد باشند یا نه استفاده می کنند. رنویک گفت: "برنامه ریزان ممکن است
پرسشنامه هایی هم درباره موضوع مورد نظر توزیع کنند که در آن ها سوالاتی با نکات بسیار مشخص پرسیده می شود.
در چنین اجتماع کوچکی ، برنامه ریزان همچنین می توانند برای دانستن خواست جمعی مستقیماً با مردم صحبت کنند یا جلساتی برای بحث در مورد موضوع و به دست آوردن اطلاعات بیشتر ترتیب دهند.
رنویک گفت در ادامه این فرایند، "تصمیم گیری ها همیشه بر عهده برنامه ریزان باقی می ماند و آن ها همه این شکل های گوناگون اطلاعات را دریافت می کنند. به جای داشتن برنامه ریزانی که به گفته او "بر اساس سلسله مراتب در موقعیتی قرار گیرند که برای اجتماع تصمیم بگیرند... ترتیبی داده می شود که صدای مردم به تصمیم گیرندگان برسد."
حتی پس از این که تصمیمی گرفته شد فرایند بازنگری وجود دارد که به برنامه ریزان اجازه می دهد که در صورتی که عضوی از اجتماع احساس کند همه جوانب در نظر گرفته نشده است ، موردی را بازنگری کنند. اما او اضافه کرد: "چنین چیزی به ندرت استفاده می شود چرا که ما معمولا با کار عالی مسیر [فرایند] را طی می کنیم.
فرایند طولانی مشاوره مناسب اجتماع است
رنویک طول مدت فرایند دوموکراسی مشارکتی را خاطرنشان می کند. "این روند بسته به ابعاد تصمیم می تواند از هفته ها تا ماه ها تا سال ها تغییر کند." تصمیمات سریع "بیش از این که مشکلی را حل کنند، مشکل آفرینند و برای ما مهم است که کارمان را دقیق انجام دهیم پس سعی می کنیم مطمئن شویم همه مبانی در نظر گرفته شده اند."
رنویک گفت در مواقع اضطراری یا مواردی که زمان در آن ها حساسیت خاصی دارد ، سه برنامه ریز "فقط در بین خود صحبت می کنند و آن چه را که فکر می کنند بهترین است انجام می دهند، اما
موقعیت های بسیار نادری هستند که واقعاً نیاز به تصمیم فوری در یک یا دو روز یا در چند ساعت دارند."
فرهنگ تویین اوکز بیشتر بر پایه اعتماد کامل اعضا به یکدیگر استوار است که اختلاف بین افراد را به حداقل می رساند. به هر حال اگر اختلافاتی رخ دهند، جستجوی راه حل از سطح شخصی آغاز می شود و تا سطوح هم مرکز بزرگتری همچون حلقه دوستان یا همکاران می رسد. برخی اعضای اجتماع نیز در تکنیک های میانجیگری تخصص دارند. او گفت: "اگر مشکل واقعاً بزرگ شود، آخرین مرحله اینست که برنامه ریزان از شخص می خواهند اجتماع را ترک کند، اما این اتفاق در پانزده سالی که من اینجا زندگی کرده ام دو یا سه بار افتاده است چرا که ما همه این سیستم های دیگر را برای برخورد با مشکل پیش از آن که خیلی بزرگ شود داریم."
بنابراین از آنجا که "رهبر اجتماع" در تویین اوکز وجود ندارد، "مسلماًً برنامه ریزان رهبری جامعه، از جمله تدوین سیاست ها و واکنش به مشکلات را بر عهده دارند."
انتخاب رهبری از طریق مصاحبه گروهی انجام می شود
دوره کاری سه برنامه ریز محدود شده است تا همواره موجب به کار گرفته شدن تجربیات مختلف شود. هنگامی که دوره ای به پایان نزدیک می شود اعضای علاقمند به این سمت وارد فرایند مصاحبه در یک جلسه عمومی
می شوند و در آن جا در مورد نقاط قوت مدیریتی و شخصی و چگونگی برخوردشان با اختلافات، تنش و موارد حساس مورد سوال قرار می گیرند. در ده روز بعدی اعضای اجتماع می توانند از طریق یک "صندوق ورودی"، حمایت یا مخالفتشان را در مورد نامزدی آن ها شرح دهند و برنامه ریزان از این نظرات استفاده می کنند تا تصمیم بگیرند چه کسی را انتخاب کنند. حتی پس از این که کسی مشخص شد، در ده روز بعدی یک "صندوق وتو" به عنوان آخرین فرصت ابراز اعتراض در دسترس است.
شیوه دموکراسی توین اوکز ممکن است برای گروه های بزرگتر مردم غیرعملی به نظر بیاید، اما به هرحال نمونه ای کارآمد از دموکراسی مردم عادی است که برای پیاده سازی فلسفه مساوات طلب جامعه طراحی شده است
این مطلب از سایت وزارت خارجه آمریکا کپی شد
عضو هیئت تحریریه یو. اِس. اینفو
واشنگتن – بیشتر جهان توسط سیاستمداران حرفه ای اداره می شود که برای تصمیم گیری به نمایندگی از رأی دهندگان خود مورد اعتماد بوده اند. در این میان اجتماعی، در ویرجینیا از کوچک بودنش استفاده می کند تا "دموکراسی مشارکتی" را پیاده کند و به جای سپردن وظایف حکومتی به دیگران، تصمیم گیری ها بر پایه داده های مستقیم اعضا انجام شود.
اجتماع تقریباً 100 نفری تویین اوکز در نزدیکی لویزا، ویرجینیا، بر پایه اصول "عدم خشونت ، برابری و بوم شناسی" بنیاد گذاشته شده است. این جامعه چهل ساله با تولید ننو و اسباب و اثاثیه معمولی، و همچنین فهرست بندی کتاب ها و درست کردن توفو که نوعی غذای معمول در برخی رژیم های غذایی آسیاییست، پا برجا مانده است. اعضا همچنین بسیاری نیازهای کلی جامعه را همچون تولید غذا، آموزش کودکان و مراقبت های بهداشتی غیر فوری را برآورده می کنند. تعداد اعضای آن نیز به واسطه این که بعضی اعضای جدید وارد می شوند و بعضی می روند که زندگی را در جامعه مدرن از سر بگیرند، دائماً بالا و پایین می شود.
هیچ "رهبری" وجود ندارد که به نمایندگی از دیگران در مورد سیاست ها و عملکردها تصمیم بگیرد. هدف این است که به هر فرد دسترسی یکسان برای تصمیم گیری داده شود. اما با جمعیتی قابل قیاس با یک روستا که
می توانست به شکل دیگری توسط یک شهردار و شورای شهر اداره شود، چگونه چنین دستاوردی حاصل شده است؟
برنامه ریزان اجتماع به دنبال تبدیل خواست جمعی به قانون هستند
والری رنویک به یو. اِس. اینفو گفت: "ما به شکل سلسله مراتبی نیستیم. ما می خواهیم هر کس حرفش را بزند." رنویک که اهل اتاوا است 15 سال در تویین اوکز زندگی کرده است. او سیستم "برنامه ریز- مدیر" را که راهنمای تصمیم گیری جامعه است را شرح داد.
هم مدیران و هم برنامه ریزان در دوره های گردشی یک سال و نیمه خدمت می کنند. مدیران حوزه های کاری خاص همچون تولید ننو یا غذای اجتماع را بر عهده دارند در حالی که برنامه ریزان طی فرایند کارشناسی بلندمدتی درباره مواردی که بر کل اجتماع تاثیرگذار هستند تصمیم می گیرند. رنویک گفت: "برنامه ریزان اطلاعات را تحلیل می کنند و تلاش می کنند اراده جمعی اجتماع را در موضوع مورد نظر و در لحظه مورد نظر تشخیص دهند."
موضوعات مورد توجه از تصمیم گیری در مورد عضویت در اجتماع تا روابط تجاری با فروشندگان خارج از اجتماع که تولیدات تویین اوکز را می فروشند در نوسان است.
اعضای اجتماع می توانند با پیام گذاشتن بر "تابلوی ایده ها و دیدگاه های" تویین اوکز، ایده های جدید یا تغییری در سیاست ها را پیشنهاد کنند و جویای نظرات موافق و مخالف شوند. برنامه ریزان این اطلاعات را برای دانستن این نکته که آیا باید پیگیر پیشنهاد باشند یا نه استفاده می کنند. رنویک گفت: "برنامه ریزان ممکن است
پرسشنامه هایی هم درباره موضوع مورد نظر توزیع کنند که در آن ها سوالاتی با نکات بسیار مشخص پرسیده می شود.
در چنین اجتماع کوچکی ، برنامه ریزان همچنین می توانند برای دانستن خواست جمعی مستقیماً با مردم صحبت کنند یا جلساتی برای بحث در مورد موضوع و به دست آوردن اطلاعات بیشتر ترتیب دهند.
رنویک گفت در ادامه این فرایند، "تصمیم گیری ها همیشه بر عهده برنامه ریزان باقی می ماند و آن ها همه این شکل های گوناگون اطلاعات را دریافت می کنند. به جای داشتن برنامه ریزانی که به گفته او "بر اساس سلسله مراتب در موقعیتی قرار گیرند که برای اجتماع تصمیم بگیرند... ترتیبی داده می شود که صدای مردم به تصمیم گیرندگان برسد."
حتی پس از این که تصمیمی گرفته شد فرایند بازنگری وجود دارد که به برنامه ریزان اجازه می دهد که در صورتی که عضوی از اجتماع احساس کند همه جوانب در نظر گرفته نشده است ، موردی را بازنگری کنند. اما او اضافه کرد: "چنین چیزی به ندرت استفاده می شود چرا که ما معمولا با کار عالی مسیر [فرایند] را طی می کنیم.
فرایند طولانی مشاوره مناسب اجتماع است
رنویک طول مدت فرایند دوموکراسی مشارکتی را خاطرنشان می کند. "این روند بسته به ابعاد تصمیم می تواند از هفته ها تا ماه ها تا سال ها تغییر کند." تصمیمات سریع "بیش از این که مشکلی را حل کنند، مشکل آفرینند و برای ما مهم است که کارمان را دقیق انجام دهیم پس سعی می کنیم مطمئن شویم همه مبانی در نظر گرفته شده اند."
رنویک گفت در مواقع اضطراری یا مواردی که زمان در آن ها حساسیت خاصی دارد ، سه برنامه ریز "فقط در بین خود صحبت می کنند و آن چه را که فکر می کنند بهترین است انجام می دهند، اما
موقعیت های بسیار نادری هستند که واقعاً نیاز به تصمیم فوری در یک یا دو روز یا در چند ساعت دارند."
فرهنگ تویین اوکز بیشتر بر پایه اعتماد کامل اعضا به یکدیگر استوار است که اختلاف بین افراد را به حداقل می رساند. به هر حال اگر اختلافاتی رخ دهند، جستجوی راه حل از سطح شخصی آغاز می شود و تا سطوح هم مرکز بزرگتری همچون حلقه دوستان یا همکاران می رسد. برخی اعضای اجتماع نیز در تکنیک های میانجیگری تخصص دارند. او گفت: "اگر مشکل واقعاً بزرگ شود، آخرین مرحله اینست که برنامه ریزان از شخص می خواهند اجتماع را ترک کند، اما این اتفاق در پانزده سالی که من اینجا زندگی کرده ام دو یا سه بار افتاده است چرا که ما همه این سیستم های دیگر را برای برخورد با مشکل پیش از آن که خیلی بزرگ شود داریم."
بنابراین از آنجا که "رهبر اجتماع" در تویین اوکز وجود ندارد، "مسلماًً برنامه ریزان رهبری جامعه، از جمله تدوین سیاست ها و واکنش به مشکلات را بر عهده دارند."
انتخاب رهبری از طریق مصاحبه گروهی انجام می شود
دوره کاری سه برنامه ریز محدود شده است تا همواره موجب به کار گرفته شدن تجربیات مختلف شود. هنگامی که دوره ای به پایان نزدیک می شود اعضای علاقمند به این سمت وارد فرایند مصاحبه در یک جلسه عمومی
می شوند و در آن جا در مورد نقاط قوت مدیریتی و شخصی و چگونگی برخوردشان با اختلافات، تنش و موارد حساس مورد سوال قرار می گیرند. در ده روز بعدی اعضای اجتماع می توانند از طریق یک "صندوق ورودی"، حمایت یا مخالفتشان را در مورد نامزدی آن ها شرح دهند و برنامه ریزان از این نظرات استفاده می کنند تا تصمیم بگیرند چه کسی را انتخاب کنند. حتی پس از این که کسی مشخص شد، در ده روز بعدی یک "صندوق وتو" به عنوان آخرین فرصت ابراز اعتراض در دسترس است.
شیوه دموکراسی توین اوکز ممکن است برای گروه های بزرگتر مردم غیرعملی به نظر بیاید، اما به هرحال نمونه ای کارآمد از دموکراسی مردم عادی است که برای پیاده سازی فلسفه مساوات طلب جامعه طراحی شده است
این مطلب از سایت وزارت خارجه آمریکا کپی شد